نالان - عرفان و تصوف

چشــــم رحمت به من بی سروســامان انداز

نظـــری کن توبــــسویـــــم به دلم جان انداز

گرچـــه یک عـــمر دویــدم در این دربدری

سوی من از نگــــهی آتــــش ســـوزان انداز

دل من زار وضعــیف است و در قـــید نفس

ز نگاهی بدلـــم جــــنبش و افــــغان انــــداز

عمـرهـا شد کـــه به کـــــوی تو کنم ناله زار

دیده برمن بگـــشا ولــــولــــــه در جان انداز

تا شــــــدم صـــید نـــگاهت بیک جلوه گری

تــــیر مـــــژگان بـــــسویــــم دو چندان انداز

گر شــــــــدم مـــنفعل از گــرمی دور قدحت

گوشـــــه چــــــشمی به این خسته نالان انداز

ساقــــــی امــــشب تو قدح ده حبیب را یکدم